„Satyra prawdę mówi, względów się wyrzeka
Wielbi rząd, czci króla, lecz sądzi człowieka…”
Autor używając tego stwierdzenia chce nam uświadomić, że bez względu na piastowany urząd, satyra może ocenić charakter każdego. Ignacy Krasicki w swoim utworze „Do Króla” opisuje sposób, w jaki polska szlachta krytykuje Stanisław Augusta Poniatowskiego. Twierdzi, że król nie powinien zasiąść na tronie polskim, gdyż nie wywodził się z rodu królewskiego. Szlachta zazdrości mu tytułów „najjaśniejszy Panie” i tak rozległej, bardzo wpływowej władzy. Uważa, iż jest on za młody i niedoświadczony do rządzenia krajem; nie może znieść autorytetu jakim się cieszy. Nienawidzi sposobu w jaki traktuje swoim poddanych, zyskując ich poparcie - przeprowadzając istotne reformy. Jednak jest jedna poważna wada.
„Żaden się naród księgą w moc nie przysposobił:
Mądry przedysputował, ale głupi pobił.” - w tym wersie nawiązuje do wydarzeń historycznych- zaborów, które uniemożliwiły rozwój militarny Polski.
Mimo, iż satyra ma ośmieszać i kpić z króla, tak naprawdę wychwala jego zalety i opisuje te pozytywne cechy władcy kraju znajdującego się pod zaborami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz